بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم

از ناکجای وجود بی مقدارم،

        تا آستان بی کران کوی تو،

                    در میان سیلاب اشک،

                          پلی از نیاز می زدم. پلی از انتظار،

                                                        از غیبت تا ظهور...

قطعه گمشده ای از پر پرواز کم است

        يازده بار شمرديم و يکی باز کم است

            اين همه آب که جاريست نه اقيانوس است

                    عرق شرم زمين است که سرباز کم است

             *** اللهم عجل لوليک الفرج ***

بسم الله الرحمن الرحیم

در فکر دیگران و براى دیگران

روزى امام حسن مجتبى علیه السلام وارد اتاق مادرش ، حضرت زهراء علیها السلام گردید، دید که مادرش در حال رکوع نماز است و براى مردها وزن هاى مؤ من با ذکر نامشان دعا مى کند.

گوش کرد، که دید مادرش فقط براى دیگران دعا مى نماید و براى خویش ، هیچ دعائى نمى فرماید، جلو آمد و اظهار داشت : اى مادر! چرا مقدارى هم براى خودت دعا نمى کنى همان طورى که براى دیگران دعا مى نمائى ؟

حضرت زهراء سلام اللّه علیها پاسخ داد: اى فرزندم ! اوّل ما باید به فکر نجات همسایه باشیم و سپس براى خودتلاش و دعا کنیم .(۲۶)

و در حدیثى وارد شده است که : دعاى مؤ من در حقّ دیگران مستجاب مى شود و موقعى که انسان در حقّ دیگران و براى دیگران دعا کند، ملائکه الهى براى او دعا خواهند کرد، که حتما، دعاى آن ها مستجاب خواهد شد.

بسم الله الرحمن الرحیم

پیامبر اعظم(ص) می‌فرمایند: اولین کسی که داخل بهشت می‌شود، فاطمه است. امام صادق(ع) نیز درباره مادرشان می‌فرمایند: وقتی قیامت فرارسد، منادی ندا می‌دهد: چشمانتان را ببندید و سرهایتان را پایین بیندازید تا فاطمه از صراط بگذرد.

بقیه در ادامه مطلب

بسم الله الرحمان الرحیم

برای خواندن این مطلب به ادامه مطلب بروید

بسم الله الرحمان الرحیم

مادر سلام ، آمده ام \"عید دیدنی\" 

فصل بهار با تو شد ای یاس ، دیدنی 

عیدی بده ! یتیم و فقیر و اسیر را 

نان نه ! نمک نه ! خاطره هایی شنیدنی 

بانو بگو تو از شب شیرین ازدواج 

از عطر لحظه های بهاری چکیدنی 

تو آن زلال زمزم عشقی که تا ابد 

هستی برای حضرت دریا چشیدنی 

با محسن و حسین و حسن با دو دخترت 

هجده بهار زندگی ات شد رسیدنی 

مادر اجازه هست کمی درد و دل کنم 

ای گل شنیده ام که مهیای چیدنی! 

بانوی آب از پدر خاک رو مگیر 

ای نوجوان که رو به زوال و خمیدنی 

زخم شکسته ی تو اگر درد می کند 

دردش زیاد می شود از هر وزیدنی 

با پهلوی شکسته و با داغ محسنت 

روزی شنیده ام که تو گرم دویدنی 

باور نمی کنم ولی انگار می روی 

این لحظه ها که عاشق روز پریدنی 

قدر تو را مدینه ندانست و می پری 

با آنکه تو بهانه ی هر آفریدنی 

یک صبح روز عید کنار مزار تو ... 

مادر سلام آمده ام «عید دیدنی»